اریک تن هاخ که خیلی زود توانست تاثیرش را از زمان قبول کردن هدایت شیاطین سرخ تا به حال در روند نتیجه گیری و عملکرد بازیکنان به وضوح به نمایش بگذارد.یک مربی گرمکنپوش واقعی. یک مربی شیفته فوتبال که به خوبی تمام سر و صداهای اضافی ایجنتها، اسپانسرها و بله، رسانهها، را خفه میکند تا بر روی چیزی که برایش مهم است تمرکز کند.تفاوت تن هاخ با فرگوستن در کنفرانس های مطبوعاتی است که فرگوسن اغلب فرصتی برای شلیک گلوله می دانست اما مرد هلندی آن را به عنوان یک تعهد و انجام وظیفه میبیند.
اریک تن هاخ مربی که مورد تایید گواردیولا هم می باشد.
جای تعجب نیست که پپ گواردیولا در زمان همکاری با تنهاخ در بایرن مونیخ، از او خوشش آمده بود. یکی شبیه به خودش پیدا کرده بود. مردی که فوتبال را میخورد، میخوابد و نفس میکشد، اما به سیرکی که فوتبال درست میکند اهمیتی نمیدهد.پس از نزدیک به یک دهه هزینههای بیش از حد و دستاوردهای کم، این باشگاه باید منطقی باشد و یک تکان اساسی بخورد. و با آوردن اریک تنهاخ، آنها بهترین شخصی که میشد را در اختیار دارند.